تعجیل رهبر و برکناری ناگهانی عزیز جعفری می تواند مرتبط با همین اطلاع رسانی باشد. از برخی منابع موثق داخلی شنیده ام‌جعفری مخالف  تغییر رویه ایران و انتقال به فاز تقابل بوده است و اشاره خامنه ای به ” ابراز ضرورت تغییر فرمانده سپاه از سوی جعفری” ناظر به همین‌اختلاف دیدگاه است. از سوی دیگر حتی به فرض آمادگی او برای همراهی با شیوه مورد نظر رهبر، جعفری از توان کافی برای رجزخوانی های مطلوب برخوردار نیست. اما اظهار نظرهای حسین سلامی که تنها مصرف داخلی و تریبونی دارد او را به شخصیت محبوب رهبر برای سرگرم‌سازی نیروهای داخلی و پیروان خامنه ای تبدیل کرده است. در واقع انتخاب سلامی نه برای ورود سپاه به تقابل واقعی با امریکا بلکه با هدف استفاده از توان رجزخوانی هایِ رهبر پسند او تا پیدا کردن راه حلی اساسی یا تصمیم‌برای نوشیدن جام زهری دیگر انجام شده است.

کاخ سفید با صدور بیانیه‌ای از تصمیم پرزیدنت ترامپ برای عدم تمدید معافیت خرید نفت از جمهوری اسلامی برای دیگر کشورها خبر داد و اعلام کرد آمریکا با عربستان و امارات متحده عربی برای تامین نیاز نفتی کشورها توافق کرده است. بیانیه کاخ سفید روز دوشنبه ۲ اردیبهشت منتشر شد و در آن آمده است: «پرزیدنت ترامپ تصمیم گرفته که دیگر معافیت از مجازات بابت خرید نفت از ایران را که ماه مه تمام می‌شود، تمدید نکند. این تمهیدات برای این است که صادرات نفت ایران به صفر رسانده شود و اصلی‌ترین درآمد رژیم از آن گرفته شود.» در این بیانیه آمده است: «ایالات متحده آمریکا، عربستان سعودی و امارات متحده عربی، سه عضو اصلی تولید انرژی جهان به همراه دوستان و متحدان متعهد هستیم که تقاضای کافی در بازار جهانی نفت ادامه پیدا کند.

ازاین رو بخش مهمی از اپوزیسیون برون‌مرزی اولا به خوبی می ‌داند که پراتیک سیاسی و اهداف آن با اصلاح طلبان قابل جمع نیست و تعارض راهبردی دارد، ثانیا به هیچوجه میدان را به اصلاح طلبان نباخته است. ثالثا شرایط کنونی را برای فعالیت سیاسی از جنس اپوزیسیونلی ورهیافت ” گذار انقلابی” مساعد می داند. رابعا دنبال رهبری از خارج نیست بلکه تلاش برای شکل گیری رهبری جمعی با محوریت نیروهای داخل کشور که لزوما از چهره های شناخته شده نیستند را دنبال می کند. بنابراین بر خلاف تحلیل غیرواقع بینانه حجاریان نه تنها پرونده اپوزیسیون بسته نشده بلکه به طور نسبی در شرایط بهتری از اصلاح طلبان قرار داردو چشم انداز  آینده عرصه عمومی  برای کنش نیروهای ساختار شکن و معتقد به تغییر جمهوری اسلامی مثبت تر به نظر می رسد.

نمی‌دانم معیار روحانی و شرکای حکومتی او برای عقلانی دانستن رفتار یک‌ دولت چیست؟ آیا تامین‌ منافع دولتی که دشمن تلقی می‌شود و کمک‌ به ملتی که به ناچار از سیاست‌های همان دولت تبعیت می‌کند، نشانه عقلانیت است؟ ظاهرا اعتیاد روحانی به سیاست‌های ضدملی جمهوری‌اسلامی و ترجیح منافع برخی دولت‌ها و گروه‌های خارجی بر منافع ملی ایرانیان، او را دچار توهم و توقع نابجا از دیگر دولت‌ها کرده است.‌ دراین مورد، قبلا بسیار سخن گفته شده و در آینده نیز گقته خواهد شد.‌ اما در این مقاله ، فرض را بر حقانیت روحانی می‌گذارم و با او هم زبان می‌شوم که همه دولت‌ها و ملت‌ها در سراسر جهان، باید منافع خود را رها کنند و به یاری نظام‌ فاسد و بی‌کفایت جمهوری اسلامی بشتابند تا بر پیامدهای فاجعه سیل اخیر فایق آید.

با وجود انتقادات و ناکامی‌ها، خامنه‌ای در بیانیه «گام دوم» که ۲۲ بهمن ۱۳۹۷ به مناسبت چهل‌ساله شدن جمهوری اسلامی منتشر کرد، بدون اشاره به تشکیل «دولت اسلامی» و «جامعه اسلامی»، از «ایجاد تمدن نوین اسلامی» به عنوان یک آرمان و «آمادگی برای طلوع خورشید ولایت عظمی» نام برد. در واقع، مرتبط کردن این پنج مرحله به ظهور «امام زمان» نیز ابداع علم‌الهدی نیست. خامنه‌ای در سخنرانی‌ها و بیانه‌های متعددش، ایجاد تمدن اسلامی را «ماموریت اصلی» منتظران امام غایب و «زمینه‌ساز ظهور» می‌داند. از این منظر، طرح پنج مرحله‌ای خامنه‌ای اگرچه فرم سیاسی به خود گرفته یا تحت تاثیر برخی حوادث سیاسی، دچار فراز و نشیب شده ولی در عمل، ایده محوری او برای تبدیل جمهوری اسلامی به سکوی ظهور «امام زمان» است.