رصد کردن الگوی تصمیم گیری و حکمرانی در جمهوری اسلامی نشان می دهد که در تمامی مسائل کلیدی نهاد ولایت فقیه حرف آخر را می زند. موردی وجود ندارد که نهاد های انتخابی مثل قوه مجریه و مقننه توانسته باشند مسائل بزرگ و مهم چون برجام را بر خلاف نظر رهبری بر نظام تحمیل کرده و یا حول آن اجماع سازی کنند. البته استثنایی مانند کشف و برخورد با قتل های زنجیره ای وجود دارد، اما حسن روحانی در موقعیت مشابه سید محمد خاتمی و موازنه قوای دوران اولیه جنبش اصلاحی دوم خرداد قرار نداشت

جهرمی در سال‌هایی مسئولیت «شنود» را برعهده داشت که هزاران شهروند ایرانی به دلیل شنود مکالماتشان دستگیر و زندانی شدند. جهرمی در سال‌های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲ در همکاری با محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهور وقت، توانست بسیاری از مخالفین دولت و حکومت جمهوری‌اسلامی را از طریق «استراق سمع» شناسایی کند که همین امر منجر به احکام سنگین برای فعالان معترض شد.

اقتضائات دولت در دنیای مدرن دیگر چون دوران درباری و دیوانی نبوده و افراد نه از مسیر موروثی بلکه از مسیر قانونی می‌بایست به مقام و منصب مشخص برسند. کارمندان دولت نه سر محبت و منت در دستگاه دیوانی بلکه از سر تخصص و صلاحدید دولت‌ها بر مسند مسئولیت‌پذیری تکیه می‌زنند و به همین دلیل دولت‌ها نباید در زمینه پاسخگویی بی‌توجه باشند و خود را فارغ از مبحث پاسخگویی بدانند

متاسفانه بازی مشترک خامنه ای- روحانی، تا حدود زیادی به نتیجه رسید به طوریکه اکنون با‌ یقین می گویم میزان‌ حساسیت‌ عمومی نسبت به موضوع حصر، بسیار کمتر از آستانه انتخابات سال نود و دو است. در عین‌حال ، قابل انکار نیست که هنوز ، محبوبیت واقعی محصورین فاصله زیادی  با ” محبوبیت دوپینگیِ روحانی” دارد . تلقی عمومی از ” نفرت خامنه ای” نسبت به محصورین نیز موجب افزایش محبوبیت محصورین شده است اگرچه انکار نمی کنم که محبوبیت کروبی و موسوی  – یا حداقل حساسیت عمومی   نسبت به آنها –  نیز در مقایسه با سالهای ابتدایی حصر کاهش قابل توجهی یافته است

گفتگو با میثم مهرانی فعال سیاسی درخصوص وضعیت فعلی سپاه پاسداران و توان نظامی جمهوری اسلامی. در حال حاضر سپاه به چه میزان در بدنه قدرت و حکومت نفوذ پیدا کرده است؟ آیا جمهوری اسلامی و سپاه توانایی یک جنگ کلاسیک با آمریکا را دارد؟