مخالفت جمهوریاسلامی با حقوقزنان اصولی و بنیادین است و ربطی به مصادیق ندارد. اصولا نطفه این نظام و آغاز عمل سیاسی بنیانگذارش، آیت‌الله‌خمینی، با مخالفت با حقوق زنان بسته شد. او زمانی به‌عنوان یک چهره مخالف شاه شناخته شد که از دادن حق رای به زنان برآشفت.او ۱۷ مهر ۱۳۴۱ به شاه نوشت: «حضور مبارک اعلیحضرت همایونی پس از اهدای تحیت و دعا، به‌طوری که در روزنامه‌ها منتشر است، دولت در انجمن‌های ایالتی و ولایتی، «اسلام» را در رأی دهندگان و منتخبین شرط نکرده؛ و به زن‌ها حق رأی داده است. و این امر موجب نگرانی علمای اعلام و سایر طبقات مسلمین است. بر خاطر همایونی مکشوف است که صلاح مملکت در حفظ احکام دین مبین اسلام و آرامش قلوب است. مستدعی است امر فرمایید مطالبی را که مخالف دیانت مقدسه و مذهب رسمی مملکت است از برنامه‌های دولتی و حزبی حذف نمایند تا موجب دعاگویی ملت مسلمان شود.
الداعی: روح‌اللّه الموسوی»
با این مخالفت‌ها، لوایح انجمن‌های ایالتی و ولایتی پس گرفته شد. با این همه، با صدور فرمان محمد رضا شاه پهلوی، زنان ایران برای نخستین بار اجازه یافتند که در روز ششم بهمن در پای صندوق رای حاضر شوند.
پس از آن بود که دولت در ۱۲ اسفند ماه سال ۱۳۴۱، با صدور فرمانی حق رای زنان را به رسمیت شناخت و از حذف موادی در قانون انتخابات خبر داد که زنان را از انتخاب کردن یا انتخاب شدن منع می کرد.همان‌گونه که در جریان لوایح انجمن‌های ایالتی و ولایتی دیده شد، حق رای زنان، مهم‌ترین دلیل مخالفت روحانیون و آ.خمینی با انقلاب سفید یا انقلاب شاه و مردم بود. کار از کار گذشته بود. زنان در یک رفراندوم شرکت کردند و برای اولین بار در تاریخ ایران رای دادند. خمینی همچنان با رسیدن زنان به بخش دیگر حقوق خود مخالف بود. به‌عنوان مثال او چهار ماه پس از رفراندوم ششم بهمن، در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۴۲ و کمی قبل از وقایع ۱۵ خرداد گفت: “موضوع حق شرکت دادن زنان در انتخابات مانعی ندارد؛ ولی حق انتخاب شدن آنها فحشا به بار می آورد.
موضوع حق رأی دادن زنان و غیره در درجۀ آخر اهمیت قرار دارد. ما می‌خواهیم مشروطیت را حفظ کنیم. اکنون که در ایران حق آزادی از ما سلب شده، به فکر زن‌ها افتادهاند! در حال حاضر آزادی قلم، بیان، افکار و حتی حق حیات از مردم سلب گردیده است. برای دفتر ولیعهد ماهی پنجاه تا شصت هزار تومان هزینه برآورد کرده‌اند؛ و حال آنکه به هر نفر طلبه، ما در هر ماه بیست الی سی تومان حقوق می‌دهیم.» از همان آغاز با یک مساله مخالف بوده‌اند: برابری حقوقی زن و مرد. اگر بتوانند با حق رای زنان مخالفت می کنند و اگر نتوانند با حضورشان در ورزشگاه.
یادداشتی از جمشید برزگر که در توییتر وی منتشر شده است.
مخالفت #جمهوریاسلامی با #حقوقزنان اصولی و بنیادین است و ربطی به مصادیق ندارد. اصولا نطفه این نظام و آغاز عمل سیاسی بنیانگذارش، #آیت‌الله‌خمینی، با مخالفت با حقوق زنان بسته شد. او زمانی به‌عنوان یک چهره مخالف #شاه شناخته شد که از دادن حق رای به زنان برآشفت…#دختر_آبى — Jamshid Barzegar (@JamshidBarzegar) September 12, 2019