شبکههای اجتماعی مفهوم شهرت و تاثیرگذاری را در ایران متحول کردهاند. زمانی بود که انحصار رسانه و روابط قدرت تنها منبع شهرت و تاثیرگذاری بود درحالیکه شبکههای اجتماعی نه اینکه تاثیر روابط قدرت و رسانههای پرمخاطب را از بین برده باشد اما از تاثیر آنها بهشدت کاسته است. نکته قابل توجه اینجاست که مشهور شدن در دنیای امروز شبکههای اجتماعی لزوما از شیوههای سنتی و شناختهشده پیشین تبعیت نمیکند.
تاثیرگذاری و قدرت، مهمترین وجه شهرت است. شخص مشهور، بهویژه در شبکههای اجتماعی، این توانایی را دارد که به افکار عمومی خط داده و تبدیل به الگو شود. همین الگوسازی است که شهرت را به مسئلهای چالشبرانگیز تبدیل میکند. در دنیای امروز ایران، حتی اگر با چهرهای منفی مشهور شوید، درنهایت به جرگه مشهورها و تاثیرگذارها وارد شدهاید و پس از آن این امکان را دارید که الگو شوید و به افکار دیگران جهت بدهید.
مثالهای متعددی در فضای مجازی ایرانی وجود دارد که فرد مشهور با شیوههایی که در نگاه اول تعجببرانگیز، جنجالی و گاه مضحک به نظر میرسد، در میان مردم و کاربران، “شناخته شده” اما پس از مدتی آن شیوهها به فراموشی سپرده شده و چیزی که حالا اهمیت دارد میزان تاثیرگذاری آن فرد است.
بدون تردید، شهرت در سیاست یکی از فاکتورهای اصلی تاثیرگذاری است اما وقتی روندی که گفته شد به دنیای سیاست هم وارد شود یا از ابتدا در دنیای سیاست شکل گرفته باشد، باعث بروز مشکلاتی جدی خواهد شد.
شاید نیروها و گروههای سیاسی وجود داشته باشند که با روند مشهور شدن افراد از طریق سخنان جنجالی و تعجببرانگیز مشکلی نداشته و در عمل آن را تبلیغ کنند. در میانمدت، شهرت کسب شده و توان تاثیرگذاری به سود آنها است اما این تمام ماجرا نیست. وقتی رقابت شهرت و تاثیرگذاری به این روش داغ شد، جریانها و گروههای دیگری هستند که حاضرند سخنان و مواضعی بسیار جنجالیتر و شگفتآورتری را ابراز کنند تا مشهور شوند و وقتی به شهرت و توان الگو شدن دست پیدا کردند، دیگر شما تنها الگوی موجود نخواهید بود و باید دائما تلاش کنید تا اعتبار و مقبولیت تازهواردان را زیر سوال ببرید تا جامعه به ناکجاآبادهای مطلوب آنها کشیده نشود.
چاره چیست؟ در روند مشهور شدن و تاثیرگذاری، هر شخص و گروهی آزاد است که به هر شیوهای که میپسندد به شهرت برسد اما اگر خود را یک نیروی سیاسی دلسوز مردم ایران میدانید، بهتر آن است که هم در کلام و هم در عمل، از رقابت در شهرت با شیوههای «چکشی» بپرهیزید تا فردا خود و مردم را قربانی همان شیوهها نکنید.